Borstprotheses van siliconen

Vandaag mailde een vriend me:

“Alles waar je niet mee geboren bent en
permanent in je lichaam wordt geïntroduceerd geeft een allergische reactie.”

Terwijl ik juist van plan was vandaag een stukje over borstprotheses voor mijn weblog te schrijven.

Borstkanker en andere degeneratieve ziektes hebben een lange incubatietijd (twintig, dertig jaar of soms langer).
Daarom doen problemen met borstprotheses zich pas sinds een aantal jaren voor .

Siliconengel is een industrieel materiaal. Het is geschikt om ramen en deuren af te kitten of keramische tegels waterdicht te maken.
Silicone is afkomstig uit zand, dat vermalen en gedistilleerd wordt om het siliconenerts eruit te krijgen. Daarna wordt het in een bewerkingsproces toegevoegd aan methylchloride . Om borstprotheses te maken wordt de daardoor verkregen vloeistof in een zakje van dun, verhard silicone gedaan.

Vanaf het begin veroorzaakte dit zakje met gel problemen in vrouwenborsten, bijvoorbeeld inkapseling, een verharding door littekenweefsel rond de prothese die het lichaam probeert te isoleren. Om dergelijke problemen op te lossen werd er een polyrethaan (plastic) laagje om de gelzakjes gedaan. De zakjes barstten soms of begonnen te lekken, waarbij deeltjes van de siliconengel door het lichaam begon te zweven, met als resultaat gewrichtspijnen.
Scleroderma of huidverharding , chronische ziektes van het bindweefsel , en ontregeling van het immuunsysteem waarbij het lichaam zichzelf als het ware aanvalt (auto-immuunziekte) kwamen ook voor.
Het polyurethaan laagje dat bedoeld was om verharding van het littekenweefsel tegen te gaan wordt direct aangevallen door het autoimmuunsysteem en wordt in minder dan een jaar afgebroken. Het plastic valt dan in het lichaam verder uiteen tot het oplosmiddel 2-tolueendiamine, dat in verband wordt gebracht met kanker van de lever.

Vrouwen bij wie de borstprothese zijn gaan lekken klagen over chronische vermoeidheid, pijn in de gewrichten en stukjes siliconen in hun hele lichaam.
Een paar miljoen vrouwen hebben een borstreconstructie of een borstvergroting ondergaan, waarbij deze onveilige materialen zijn gebruikt.
De uitvinders van deze materialen hebben waarschijnlijk nooit vermoedt dat ze in een menselijk lichaam zouden worden ingebracht.