Mannelijke en vrouwelijke geneeskunde
Van oudsher deden vrouwelijke genezers het meeste bij het helpen van zieken en ze kregen veel waardering voor hun kennis en kunde. Ze stelden hun hulp bijna voor niets ter beschikking.
In de 15e en 16e eeuw werden ze in Europa echter als heksen beschouwd en duizenden van hen werden op de brandstapel gedood. Dit gebeurde in de tijd dat de Middeleeuwse Kerk de medische opleidingen onder haar beheer had. De heksenjachten hadden tot gevolg dat de mannelijke artsen in zowel moreel als intellectueel opzicht als superieur werden beschouwd aan de vrouwen.
Deze onderdrukking van vrouwen en van ‘alternatieve’ geneeswijzen ging in het 19e-eeuwse Amerika door, nu door middel van economische onderdrukking.
Geneesmiddelen werden een handelsartikel , een manier voor een mannelijke arts om grote rijkdom te verwerven, terwijl vrouwelijke kennis vrij werd doorgegeven en bij wijze van een vriendendienst beschikbaar werd gesteld aan buren en bekenden , zonder dat er iets voor in rekening werd gebracht. Niet lang hierna werden vrouwelijke genezers en alternatieve methoden met wettelijke middelen onderdrukt.
Eveneens in de 19e eeuw vond men dat er wetten moesten worden uitgevaardigd om vroedvrouwen te verbieden hun praktijk uit te oefenen . Zo begon men geboorte ook als iets te zien dat alleen door de mannelijke gevestigde orde kon worden begeleid en gecontroleerd.
De huidige dokter - patiënt relatie heeft dus een lange geschiedenis van sociale en economische strijd achter de rug.
Tegenwoordig heeft de moderne geneeskunde een groot economisch monopolie, waarbij de nadruk sterk op medicijnen en operaties ligt. Dit is een typisch mannelijke benadering, gebaseerd op wetenschap, technische behandelmethoden en een onpersoonlijke ‘objectieve’ behandeling van de patiënt.
Bij de behandeling van kanker staan twee ideeën tegenover elkaar: de conventionele mening die wordt aangehangen door de medische stand, tegenover het holistische, alternatieve denkbeeld.
De reguliere geneeskunst is van mening dat tegen kanker moet worden opgetreden door erin te snijden, het te verbranden en het met giftige chemische middelen uit te roken: operatie , bestraling, chemotherapie en soms beenmergtransplantatie. Met bijkomende risico’s van een hartkwaal, gebroken botten, beschadigde huid en het risico van later nog eens kanker.
Het andere ‘vrouwelijke’ model gaat ervan uit dat kanker een degeneratieziekte is. Omdat het immuunsysteem niet goed functioneert kan het niet zijn gebruikelijke taak, het vernietigen van afwijkende cellen, verrichten. De behandeling bestaat dan uit het ontgiften van het lichaam en het weer opbouwen van het immuunsysteem door de geneeskrachtige capaciteit van het lichaam weer te herstellen. Als de vitaliteit van het lichaam weer wordt hersteld door positieve, ondersteunende methoden zoals gezonde voeding, vitaminen, rust, groepstherapie, lichaamsbeweging, lachen, spirituele activiteiten en liefde, dan zijn de ideale omstandigheden geschapen om de genezende lichaamsmechanismen weer in werking te laten treden. Het lichaam kan dan de taak van wederopbouw en genezing weer op zich nemen.
Een Amerikaanse vrouwelijke chirurg, gespecialiseerd in borstoperaties verwoordde het als volgt: ‘ Als je kijkt naar hoe we in de loop van de geschiedenis met ziekten zijn omgegaan, zul je zien dat we alleen maar gaan snijden als we iets niet goed hebben begrepen.’
Voor meer informatie: www.kankervoorbij.com
In de 15e en 16e eeuw werden ze in Europa echter als heksen beschouwd en duizenden van hen werden op de brandstapel gedood. Dit gebeurde in de tijd dat de Middeleeuwse Kerk de medische opleidingen onder haar beheer had. De heksenjachten hadden tot gevolg dat de mannelijke artsen in zowel moreel als intellectueel opzicht als superieur werden beschouwd aan de vrouwen.
Deze onderdrukking van vrouwen en van ‘alternatieve’ geneeswijzen ging in het 19e-eeuwse Amerika door, nu door middel van economische onderdrukking.
Geneesmiddelen werden een handelsartikel , een manier voor een mannelijke arts om grote rijkdom te verwerven, terwijl vrouwelijke kennis vrij werd doorgegeven en bij wijze van een vriendendienst beschikbaar werd gesteld aan buren en bekenden , zonder dat er iets voor in rekening werd gebracht. Niet lang hierna werden vrouwelijke genezers en alternatieve methoden met wettelijke middelen onderdrukt.
Eveneens in de 19e eeuw vond men dat er wetten moesten worden uitgevaardigd om vroedvrouwen te verbieden hun praktijk uit te oefenen . Zo begon men geboorte ook als iets te zien dat alleen door de mannelijke gevestigde orde kon worden begeleid en gecontroleerd.
De huidige dokter - patiënt relatie heeft dus een lange geschiedenis van sociale en economische strijd achter de rug.
Tegenwoordig heeft de moderne geneeskunde een groot economisch monopolie, waarbij de nadruk sterk op medicijnen en operaties ligt. Dit is een typisch mannelijke benadering, gebaseerd op wetenschap, technische behandelmethoden en een onpersoonlijke ‘objectieve’ behandeling van de patiënt.
Bij de behandeling van kanker staan twee ideeën tegenover elkaar: de conventionele mening die wordt aangehangen door de medische stand, tegenover het holistische, alternatieve denkbeeld.
De reguliere geneeskunst is van mening dat tegen kanker moet worden opgetreden door erin te snijden, het te verbranden en het met giftige chemische middelen uit te roken: operatie , bestraling, chemotherapie en soms beenmergtransplantatie. Met bijkomende risico’s van een hartkwaal, gebroken botten, beschadigde huid en het risico van later nog eens kanker.
Het andere ‘vrouwelijke’ model gaat ervan uit dat kanker een degeneratieziekte is. Omdat het immuunsysteem niet goed functioneert kan het niet zijn gebruikelijke taak, het vernietigen van afwijkende cellen, verrichten. De behandeling bestaat dan uit het ontgiften van het lichaam en het weer opbouwen van het immuunsysteem door de geneeskrachtige capaciteit van het lichaam weer te herstellen. Als de vitaliteit van het lichaam weer wordt hersteld door positieve, ondersteunende methoden zoals gezonde voeding, vitaminen, rust, groepstherapie, lichaamsbeweging, lachen, spirituele activiteiten en liefde, dan zijn de ideale omstandigheden geschapen om de genezende lichaamsmechanismen weer in werking te laten treden. Het lichaam kan dan de taak van wederopbouw en genezing weer op zich nemen.
Een Amerikaanse vrouwelijke chirurg, gespecialiseerd in borstoperaties verwoordde het als volgt: ‘ Als je kijkt naar hoe we in de loop van de geschiedenis met ziekten zijn omgegaan, zul je zien dat we alleen maar gaan snijden als we iets niet goed hebben begrepen.’
Voor meer informatie: www.kankervoorbij.com
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home